vrijdag 4 september 2009

zoek de verschillen - crew Ladakh & Jodhpur




Dag allemaal, Dank, Thanks, Juley.
OM MA NI PAD ME HUM

het memoreren is begonnen. Of is het mijmeren?




Het draaien voor project Bardsongs in India is voorbij. Het memoreren is begonnen en de dagelijkse (later wekelijkse) omschrijvingen van filmen in India zijn opgehouden. Afgezien van enkele (eventuele) terugblikken. goedmakingen op te snel gevelde oordelen, van een paar sentimenten, beeldverhalen, achteraf bekeken recht of onrecht, een korte gedachte over gemiste en genomen kansen zal ook deze blog spoedig een gezond einde sterven. Ik herinner me een discussie die we onderweg ergens hebben gevoerd..Wat weegt zwaarder...een goed begin of een goed einde van een film of een verhaal, mocht je moeten kiezen (wat bij een echt goede vertelling natuurlijk nooit het geval zou moeten zijn)
Het schrijven van deze blog was een onvoorbereide impuls, heeft mij zin gegeven op goede en minder goede momenten. De reacties waren motiverend. Niet ieder project waarbij ik betrokken ben nodigt uit tot het schrijven van een blog. In dit geval waren het de locaties en de culturele verschillen én gelijkenissen en natuurlijk de samenwerking de inspiratiebron. Over 'universele waarden' (de basis gedachte van project Bardsongs) kunnen we nog wel wat bomen opzetten. Ooit misschien... en elders. Vooral was het denk ik mijn persoonlijk relaas binnen het kader van mijn werk,
Ik ben echter nooit goed geweest in 'eindes'. Ook niet in eindconclusies...daar is het leven veel te divers en veranderlijk voor. Het huis waarin ik woon is opgebouwd uit zwerfkeien. Hier zeggen ze dat iedere steen zeven kanten heeft, je om een goed huis te bouwen de stenen stuk voor stuk in je hand moet wegen en je zo de juiste kant moet kiezen om hem op de voorgaande steen te plaatsen. Dit huis heeft nergens rechte hoeken, organische bouw... maar staat er al 150 jaar. Zo oud wil ik ook wel worden. Als ik dan als ruine moet eindigen is het ook goed, tenzij iemand mij herondekt en me nieuw leven inblaast...? Nou ja, dat over eindes in het algemeen. Niet alles is wat het lijkt. Dat is een open deur en dus ook geen goed eind. Al goed.