magnetische velden

Sunday afternoon escape.
Mijn blik moest nodig worden verruimd. Zondag middag zag ik mijn kans schoon. Samen met Mukul en Kawal ben ik even de stad uitgeweest. Op de kaart zag ik een driesprong van rivieren, daar wilde ik naar toe. Verderop, de rivier volgend lag een dorpje CHILLING genaamd. Dat zou het eindelijke doel worden. De naam zegt het al. Even aan de oevers tegen de rug van reusachtige hellingen chillen met een fles Godfather, sterk bier en volgens Boeddhistisch gebruik een klokgewijze ronde maken langs de Stupi's.
Onderweg passeerden we een magnetische berg. Het is echt waar, een steigende helling van een berg die je omhoog trekt. En niet zomaar maar met een toenemende snelheid. Aan de voet van die berg zetten we de motor van de auto uit en beleefden de sensatie van geluidloos en gestaag naar boven getrokken te worden. Op de terugweg wilde ik het nogmaals voelen en werden we, nu achterwaarts, wederom de berg opgetrokken. Er zal zeker een verklaring voor zijn maar zonder kennis van zaken, als leek, kan ik dit verschijnsel niet anders dan als magisch omschrijven. Wat een kracht. Wat een machtige natuur. Het valt niet te ontkennen dat het respect voor de aardse krachten hier onmetelijke vormen aan kan nemen.
Bij de driesprong van rivieren nam ik een ander verschijnsel waar, de twee kleuren water die met een nauwkeurige lijn van elkaar gescheiden zijn ondanks de woeste zuigende en kolkende bewegingen. In de winter schijnen de rivieren verstild te zijn. Bevroren, doodstil.
Lands de rivier afzakkend richting Chilling zien we alle vormen grilligheden, glanzende klei, groene rotsen, purper en kristal. We komen ezels en paardjes tegen. Geen enkele Dzo.
Langs de rivier ligt een mani wall. Dat zijn heilige plaatsen die bestaan uit stapels stenen waarin de mantra UM MANI PAD ME HUM staan gegraveerd. Ze zijn gemaakt door mensen die zichzelf moesten verschonen van slechtheid en zonden, zo heb ik begrepen. Sommige van die walls zijn enorm. Ik stel me voor dat iemand wel heel slecht heeft moeten zijn...je zou bijna denken dat zo'n muur een leven lang tijd kost om te maken.
Ik geniet van de rit, en toen was de vrije middag alweer voorbij...Maandag ochtend, de dagen tellen nu af naar de eerste draaidag. Sal en Dirk-Jan zijn aan het acclimatiseren.