woensdag 4 maart 2009

eten en drinken



Al dat eten op straat, kleuren en geuren. Kruiden en fruit. Het ziet er zo aantrekkelijk en smakelijk uit. Het is waarschijnlijk ook smakelijk. Er word op straat gebakken en gekookt. Onze -bijna zekere- hoofdrolspeler bakt ook koeken en andere zoetwaren in een straat bakkerij. Hij zit in de schaduw van een vaal doek boven grote kannen kokende suiker en roert. Ik ruik caramel, kaneel, kruidnagelen, rozenparfum, boters, anijs. We moeten het allemaal aan ons voorbij laten gaan. Zelfs de vers geperste fruitsappen verderop durven we niet aan. Iedere keer als de aandacht verslapt en we eten iets buiten de deur of men drinkt water uit één fles tijdens de zware en warme locatiebezoeken, het gaat mis! We worden ziek. We kunnen er niet tegen. Het is voor mij tegennatuurlijk niets te proeven van wat ik zie of ruik. Het is als langs een waterval wandelen met oogkleppen op. In het hotel, de veilige thuishaven, koken ze vaker voor buitenlanders en maken ze alles vers. Ook daar eten we niet de sla en proeven we alleen de (door) gekookte curries en lokale specialiteiten. En kip tandoori want dan zie je nog wat je eet. Met de schaaltjes waarin de ingedienten verstopt zitten onder sauzen en pastas blijven we voorzichtig. Buikloop is niet leuk en put je volledig uit. Onze energie hebben we hard nodig . Saai is het, dat wel. Vandaag zag ik Sander alleen witte rijst met banaan eten. We verheugen ons dan ook op de komst van Pepi. Pepi komt mee met de rest van de crew op 15 maart, hij is kok. Onze kok. Tijdens het draaien straks zullen er warme lunch pakketjes voor de Indiaase crew op de set worden gebracht. Ondanks dat ik met Harendrapal het menu daarvoor heb samengesteld kunnen wij dat zelf dus niet riskeren. Pepi gaat exclusief voor de Nederlandse zwakke magen koken. Hij mag daartoe de keuken van het hotel gebruiken en komt dan met chauffeur naar de set toe, Ik ken Pepi al langer dan vandaag, hij zal alles uit de kast (keuken) trekken om dat tot een goed einde te brengen. Dat zal niet steeds even gemakkelijk zijn. Hij moet de waren kopen en keuren. Er zijn geen supermarkten en plaatsen waar je gemakkelijk even wat ingredienten bij elkaar in een mandje kan gooien. Hij zal moeten zoeken, zich moeten laten leiden, met een tolk op stap gaan en moeten toveren met de beperkingen. Dat is een film op zich. En een avontuur. Of een filmavontuur.

2 opmerkingen:

  1. en wat moet ik dan al die tijd eten als pepi julie zwakke maagjes vult ???

    BeantwoordenVerwijderen