De spanningen van de eerste dag zijn voorbij. Behalve dat het onmogelijk blijkt de set te isoleren en een structuur te creeren waarbij we de ruimte en de rust hebben om te werken wennen we allemaal aan de omstandigheden en aan elkaar. Er wordt waarachtig hard gewerkt en met de middelen die er zijn komen de scenes stukje bij beetje in het blik. Vriendschappen zijn hersteld en zelfs Kawal laat zich van de beste kant zien. Bij de laatste scene van vandaag moet Ravi de kamelenkar de toegangspoort van de plastic factory insturen. Onze hoofdrolspeler kan echter in het geheel niet omgaan met de kameel en tot 8 keer toe loopt hij voorbij de poort rechtdoor. De drukke weg waar we staan moet steeds worden afgezet voor het shot. Uiteindelijk nemen we een andere kameel en laten we Ravi naast de kameel lopen in plaats dat hij op de kar zit. Vlak voor de zon achter de bergen plastic verdwijnt staat het er op.
Ondertussen is onze moederkameel met haar baby afgelopen nacht ontsnapt en aan de wandel gegaan. De eigenaar schijnt zich een stuk in de kraag te hebben gedronken en heeft de kameel uit het oog verloren. De hele dag zijn er mannen in de wijde omgeving aan het zoeken geweest. Vlak na zonsondergang komt een verhitte animal handler vertellen dat moeder en kind zijn gevonden in een naburig dorp. Onze tweede dag met de baby kameel over een paar dagen is voorlopig veilig gesteld. Nu lijken de gebeurtenissen op en rond filmsets wel vaker op een klucht, hier in India is het "kluchtgehalte" wel erg hoog.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten