vergaderen

Het was tijd voor de traditionele break down vergadering. Weliswaar nog zonder onze Nederlandse collegé, die inmiddels in Delhi zijn aangekomen, maar het was zeker nuttig alle elementen en details nu eens de revue te laten passeren. Scene per scene. Alle details over rouwkostuums, kamelenteugels, weegschalen, parkeerplaatsen, figuranten, rookmachines enzo voorts. Traditioneel is ook dat iedereen eigenlijk op hete kolen zit (waaronder ikzelf) omdat er nog zoveel werk te doen valt een paar dagen voor draaien. Toch komen er altijd weer zaken ter tafel waar niemand eerder aan heeft gedacht en waar we hopeloos mee in de knoei zouden komen te zitten. Zo'n vergadering duur drie tot vier uren en het einde word altijd afgeraffeld. Het was een brave vergadering.

Eerder vandaag waren de gemoederen al hoog opgelopen. Het bestelde KODAK materiaal, onze stock, is al zeker een maand geleden door ons besteld (ja, via Kawal). Gister bleek dat een groot deel van het bestelde niet leverbaar is in Jaipur waar een KODAK station is gevestigd en wat op acceptabele afstand van Jodhpur ligt.
In tegenstelling tot andere KODAK vestigingen in de wereld en wat wij gewend zijn bestaat er hier niet zo iets als een service dat ze zorgen de betreffende rollen op tijd in huis te krijgen, laat staan dat ze het bij ons af kunnen leveren. Wij moeten het zelf halsoverkop gaan halen in Mumbai. Er moet dus iemand (Kawal natuurlijk) heen gaan vliegen en 30 uren met de trein terug reizen. En het moet NU omdat het anders met mogelijke vertragingen onderweg niet eens op tijd binnen is. Dan moet het nog contant worden afgerekend en wij zitten met een cashflow probleem. Sander scheldt wat door de telefoon met de Kodak baas en uiteindelijk kunnen we ook met een DD betalen, een speciale cheque die bij de bank kan worden aangevraagd.
Verder horen we dat de door onze gekochte 1ste klas nachttrein slaapplaaten voor onze Nederlandse troepen niet volledig zijn bevestigd door onze vriend Raj en ze dus bij elkaar in bed moeten kruipen. Later horen we dat ze het in de trein zelf hebben opgelost. De rest van de gemoederen gaan over geld. Over het ontbreken daarvan, over benodigde cashflow overzichten want die zijn handig als je geen cashflow hebt. Ik moet tegen de stroom in zwemmen. Dat is vermoeiend. Harendra Pal is nijdig op mij omdat ik nu niet zo aardig ben, misschien wel bijna boosaardig. De helikopter vliegt laag, zeg maar. HP zegt letterlijk "Ik kan niet boos op je zijn want jij bent de baas maar ik ben wel verdrietig". 'Het gaat wel weer over', antwoord ik maar. En dat is ook meestal zo.