Hebben we tot nu toe heel voorzichtig gedaan met eten en water, na twee weken is het zover. Sander is uitgeschakeld door iets wat hij heeft gegeten of gedronken, voelt zich erg ziek. Hij belt dat hij zichzelf tenminste vandaag in quirantaine houdt. Ik heb er zelf ook last van maar in mindere mate. Joost heeft het koud in de de al vroege ochtendhitte. Ook geen goed teken.
Ik ben nog goed genoeg om een lijst per scene - (en eerder gevonden) locaties te produceren en samen met Joost en onze lokale vrienden deze locaties nog eens af te gaan om de mogelijkheden en onmogelijkheden nader te onderzoeken. Bovendien moeten we nog een stadspoort zoeken voor het overgangs shot op weg naar het huis van onze hoofdpersonen, buiten de stad. We vinden twee opties.
We onderzoeken waar we wel en niet met onze aanstaande kameel met kar kunnen komen, eventueel met een cherrypicker (kleine hoogwerker in plaats van een crane) en hoe verbinden we de diverse locaties met elkaar. Toch erg nuttig als blijkt dat we een paar locaties bij scenes hebben gevoegd waar dat niet kan. Ook nuttig omdat we nieuwe opties zien die we kunnen voorstellen aan Sander. We kunnen twee locaties omdraaien en we hebben een oplossing zonder een locatie te verliezen. Ik hou mezelf op de been met een flesje coca cola. Het laatste deel doen we met de tuk tuk, ook dat scheelt. Thuis, in mijn kantoor - hotel kamer wachten mij vele e-mails, to do en to check lijsten, de draaiplanning en de eerste te leggen contacten voor ons tweede deel in Leh - Ladakh in mei. De moeizame input vanuit Delhi maakt me onrustig. Ik krijg nooit alle antwoorden op de vragen, steeds onvolledige informatie. Kawal stelt een camera test voor op 15 maart maar in een andere -door hem- forwarde e-mail krijg ik de offerte van de camera die volgens de offerte aankomt op de zestiende maart. Als dat geen slordig produceren is....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten